Oh. Wat een jaar!
Dit is ook de titel van een televisieprogramma. Hierin wordt elke week op een komische wijze teruggeblikt op een bepaald jaar uit het verleden. Hoogtepunten en vooral herkenning als je dat jaar bewust hebt meegemaakt. Weet je nog? Oh dat heb ik ook nog gedaan? Oh ik weet nog precies waar ik toen was. Oh dat droeg ik toen ook. Zag er eigenlijk ook niet uit. Dat soort gesprekken krijg je dan. Bassie en Adriaan, Tom & Jerry, Mini en Maxi, Gullit en van Basten, Snijders en Robben. Zo zijn er velen nog te noemen die allemaal een rol hebben gespeeld in bepaalde jaren. We bewaren daar mooie herinneringen aan omdat het was gekoppeld aan gezelligheid en feestjes.
Mooie momenten waar je wel weer eens naar toe kan verlangen en dan denk “konden we maar eens een jaartje terug”.
Nu het afgelopen jaar 2020. Zouden we daar ook nog eens een programma over maken waarin we komisch kunnen terugkijken? Een jaar waarin onze premier met zijn persconferentie meer kijkers trok dan een voetbalfinale van Nederland tijdens een WK. Een jaar waarin de hoofdrolspelers Rutte en de Jonge heten of Gommers en Kuipers. Geen namen die je kunt koppelen aan vertier. Ook dit jaar weet ik nog precies waar ik was toen bekend werd dat de 1e Nederlander besmet was met corona. Het was een jaar met onzekerheden en wisselende omstandigheden in onze maatschappij. Open en dicht, wat mag wel en wat mag niet? Wel of geen mondkapje? 1,5 meter samenleving.
Dit alles was en is ook voelbaar op de club. Maar we hebben ons er allen goed doorheen geslagen. De meeste vitamine zat hem in de zomer. Een tijd waarin alles beter ging en we er enigszins niet altijd meer aan dachten. We waren eindelijk verlost van de onzekerheid of we nog wel mochten gaan varen. En Ed was weer onze centrale ontmoetingsplek op 1,5 meter afstand. Een jaar waarin de zomer in combinatie met het mooie weer een enorme toename van watersport liefhebbers opleverde. Of dit doorzet is de vraag en wat kan dat betekenen voor KZC? Het is nu nog te vroeg om te zeggen dat we daar de vruchten van gaan plukken, maar de ontwikkeling lijkt positief. Als ouders het water op gaan en ze kunnen de kinderen enthousiasmeren dan is dat goed voor ons en de watersport in het geheel.
Geen feestje, vieringen en een sobere dank aan Jerom wie zich 3 jaar lang met verve heeft ingezet voor de club als voorzitter. Geen kerstklaverjassen, wedstrijden en een sinterklaasfeest. Geen surprises van “papier mache” net nu we nog veel wc-papier over hadden van de hamsterweken in maart.
Maar wel een aantal leden met een nieuwe boot of die komt er nog aan. Veel nieuwe leden, gezellige momenten buiten, al was het in kleine kring, mooie vaartochten etc.
Wat 2021 gaat brengen is voor mij net zo onzeker als voor eenieder. Positief is de vaccinatie. Ik juich deze toe. Het kan mij en mijn medemens alleen maar helpen uit deze tijd. Ik vertrouw dan ook op deze prik en maak me geen zorgen. Ik gun het u om er net zoveel vertrouwen in te hebben. Als we dit allemaal doen dan kunnen we weer herinneringen maken met plezier en feestjes. De prikken die we hebben gekregen toen we kind waren en toen we op vakantie gingen naar een ver land, hebben we immers ook op vertrouwen laten geven. Dus waarom deze niet?
Konden we nog maar eens een jaartje terug was wat ik schreef. Dat heb ik nu voor het eerst niet. Ik kijk uit naar volgend jaar. Misschien kunnen we dan zeggen dat 2020 de watersport weer bij heel veel mensen op de kaart heeft gezet en vormt dat het begin van nieuwe jeugd.
Maar eerst de kerstdagen en daar kijk ik ook naar uit. Gezellig met vrienden, kinderen, ouders, je gezin, in klein gezelschap bij elkaar herinneringen ophalen. De sjoelbak weer inwrijven met bijenwas, spelletjes doen met vragen of stellingen. Met een stelling als: Ga je liever op vakantie naar een tropisch eiland met je schoonmoeder? Of in een iglo met Gordon? Dit soort spellen leveren leuke gesprekken op en laten je vaak lachen. En daar doen we het voor…
Hele fijne dagen.
Groet Johan Pols
Voorzitter KZC